Czasopismo Medycyny Pracy i Toksykologii 2011, 6:2 doi:10.1186/1745-6673-6-2
Abstrakcyjny:
Stwierdził to Komitet Naukowy ds. Pojawiających się i Nowo Rozpoznanych Zagrożeń dla Zdrowia (SCENIHR) w raport do Komisji UE że „…nie istnieje ryzyko wystąpienia niepożądanych skutków ogólnoustrojowych, a obecne stosowanie amalgamatu dentystycznego nie stwarza ryzyka wystąpienia choroby ogólnoustrojowej…”
SCENIHR zlekceważył toksykologię rtęci i nie uwzględnił w swoim przeglądzie najważniejszych badań naukowych. Ale prawdziwe dane naukowe pokazują, że:
(a) Amalgamat dentystyczny jest zdecydowanie głównym źródłem całkowitego obciążenia organizmu człowieka rtęcią. Potwierdzają to badania autopsyjne, które wykazały 2-12 razy więcej rtęci w tkankach ciała osób z amalgamatem dentystycznym. Badania autopsyjne są najcenniejszymi i najważniejszymi badaniami do badania obciążenia organizmu rtęcią powodowanego przez amalgamat.
(b) Te badania autopsyjne konsekwentnie wykazały, że wiele osób z amalgamatem ma toksyczne poziomy rtęci w mózgu lub nerkach.
(c) Nie ma korelacji między poziomami rtęci we krwi lub moczu a poziomami w tkankach ciała lub nasileniem objawów klinicznych. SCENIHR opierał się wyłącznie na poziomach w moczu lub krwi.
(d) Okres półtrwania rtęci w mózgu może trwać od kilku lat do dziesięcioleci, dlatego rtęć gromadzi się w czasie ekspozycji amalgamatu w tkankach ciała na toksyczne poziomy. Jednak SCENIHR stwierdza, że okres półtrwania rtęci w organizmie wynosi tylko „20-90 dni”.
(e) Opary rtęci są około dziesięć razy bardziej toksyczne niż ołów dla ludzkich neuronów i mają synergistyczną toksyczność dla innych metali.
(f) Większość badań cytowanych przez SCENIHR, z których wynika, że wypełnienia amalgamatowe są bezpieczne, ma poważne wady metodyczne.
Przeczytaj cały artykuł: Mutter- Czy amalgamat jest bezpieczny dla ludzi?
